Paris Antlaşması, iklim değişikliğiyle mücadele için küresel bir çerçeve oluşturmayı amaçlayan bir anlaşmadır. Temel maddelerinden bazıları şunlardır:
Sıcaklık Artışının Sınırlandırılması: Küresel ortalama sıcaklık artışını sanayi öncesi seviyelerin 2°C üzerinde tutmak ve tercihen 1.5°C ile sınırlandırmak. Bu hedefe ulaşmak için ülkeler, Ulusal Katkı Beyanları (NDC) sunmayı taahhüt ederler.
Azaltım Taahhütleri (Mitigation): Ülkeler, sera gazı emisyonlarını azaltmak için azaltım hedefleri belirler ve bu hedeflere ulaşmak için planlar geliştirirler. Bu hedefler, zaman içinde daha iddialı hale getirilmelidir.
Uyum (Adaptation): İklim değişikliğinin etkilerine karşı uyum çabaları desteklenir. Ülkeler, iklim değişikliğinin etkilerine karşı daha dirençli hale gelmek için planlar yaparlar ve uygulamaya koyarlar.
Finansman: Gelişmiş ülkeler, gelişmekte olan ülkelere iklim değişikliğiyle mücadelelerinde yardımcı olmak için finansman sağlamayı taahhüt ederler. Bu finansman, azaltım ve uyum çabalarını desteklemek için kullanılır.
Teknoloji Transferi: İklim dostu teknolojilerin geliştirilmesi ve teknoloji%20transferi teşvik edilir. Bu, gelişmekte olan ülkelerin daha sürdürülebilir bir kalkınma yoluna girmelerine yardımcı olur.
Şeffaflık ve Hesap Verebilirlik: Ülkeler, emisyon azaltım çabalarını ve iklim değişikliğiyle ilgili diğer bilgileri düzenli olarak raporlarlar. Bu, şeffaflık ve hesap verebilirliği sağlamak için önemlidir.
Küresel Durum Değerlendirmesi (Global Stocktake): Anlaşmanın ilerleyişini değerlendirmek ve ülkelerin hedeflerini güncellemek için düzenli olarak küresel%20durum%20değerlendirmesi yapılır.
Bu, Paris Antlaşması'nın temel unsurlarının bir özetidir. Anlaşmanın tam metni ve detayları için resmi kaynaklara başvurulması önerilir.
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page